เขื่อนยังผงาดง้ำ

 น้ำเค็มยังท่วมขังผืนนา

 พี่น้องยังเฝ้าคอยความหวัง
 รัฐยังลอยตัว  ลอยนวล

 พ่อล้มลงแล้ว
 ขณะฝุ่นควันแห่งการต่อสู้ยังตลบ
 ขณะน้ำตาแห่งการถูกกดขี่ยังคั่งอกเรา
 ฟ้าอำมหิตผืนเดิมก็มาพรากพ่อไป

 เสียงกู่ตะโกนเพรียกหาความเป็นธรรม
 เสียงพึมพำปลอบขวัญพี่น้อง
 ทุกเสียงของพ่อ
 ยังกังวานอยู่ในหูของเราพี่น้อง

 เช่นเดียวกับที่
 พ่อจะประทับอยู่ในหัวใจของเรา
 ของนักรบคนจนทุกคนตลอดไป
 เป็นตำนานแห่งราษีไศล
 แห่งลำน้ำมูล
 ในนามของนักรบสามัญชนผู้ไม่สยบ

ยอมต่อการกดขี่บีฑา

 และ'เรา'
 จะยังคงเดินต่อไป
 บนทางที่พ่อเคยเดิน
 ไปสู่หวังที่พ่อเคยวาด
 ความหวังของพี่น้องคนจน

 น้อมอาลัย แด่ พ่อโฮม ไชยงค์
 นักรบสามัญชน
 แห่งบ้านดอนสัมพันธ์
 แห่งราษีไศล
 แห่ง'เรา'

'หวัง'
ราตรีสยายปีก มืดดำ
หากคนบ่ยอมเพลี่ยงพล้ำ หยัดสู้
ประโคมจุดไต้จุดโคมนำ มาสาด     ส่องหน
ขับขานเพลงหวังก้องกู่ ประหนึ่ง   พึ่งทิวา

 กานต์  ณ กานท์
๒๓ พฤษภาคม ๒๕๔๓