คำประกาศสืบสานเจตนารมณ์ วนิดา ตันติวิทยาพิทักษ์
พวกเราในนามสมัชชาคนจน เครือข่ายคนจนทั้งผองจากในเมืองและชนบท และองค์กรภาคประชาชน ได้มายืนอยู่ ณ อนุสาวรีย์คนจนแห่งนี้เพื่อคารวะดวงวิญญาณของ วนิดา ตันติวิทยาพิทักษ์ และพี่น้องคนจนทั้งผองผู้จากลาไป ดวงวิญญาณของนักต่อสู้กับผู้รุกรานที่เข้ามาแย่งชิงฐานทรัพยากรของชุมชน นักต่อสู้ผู้ปกป้องสิทธิพื้นฐานและศักดิ์ศรีของคนเล็กๆ
เส้นทางการต่อสู้ของ วนิดา ตันติวิทยาพิทักษ์ และพี่น้องคนจนเป็นจุดเริ่มต้นสำคัญของประวัติศาสตร์การเมืองภาคประชาชน ซึ่งก็คือ การเมืองที่คนจนทั้งผองได้มารวมพลังกัน เพื่อสร้างพลังทบทวี กดดันต่อรองกับรัฐ ผู้มีอำนาจตัดสินใจให้แก้ปัญหาของคนจน และเป็นการเมืองของการทวงสิทธิและวิถีชีวิตเอากลับคืนมาจากรัฐ
วนิดาได้ต่อสู้ร่วมกับคนจน เพื่อให้คนจนลุกขึ้นมาสู้เพื่อปากเพื่อท้อง เพื่อสิทธิอันพึงมีพึงได้ของตนเอง สู้ด้วยความเชื่อมั่นว่า คนเล็กๆ อย่างพวกเราซึ่งไม่มีเกียรติ ไม่มีศักดิ์ศรี ไม่มีเงินทอง ไม่มีอาวุธยุทโธปกรณ์ จะสามารถสร้างพลังในการเปลี่ยนแปลงและสร้างสังคมอันพึงปรารถนาได้
ในช่วงเวลากว่าทศวรรษแม้สังคมที่ยุติธรรมจะยังดูห่างไกลจากชีวิตและความใฝ่ฝันของ วนิดา ก็ตาม แต่การต่อสู้ของพวกเราได้ก่อให้เกิดผลสะเทือนจนทำให้คนจนอย่างพวกเราพอมีที่ยืนในสังคมที่อยุติธรรมเช่นนี้ได้บ้าง
คนจนในชนบท และคนจนเมือง ผู้ซึ่งเป็น ชาวนา ชาวประมง และผู้ใช้แรงงาน ที่รวมตัวกันต่อสู้เพื่อปกป้องและทวงสิทธิ ได้ทำให้ผู้คนในสังคมเริ่มตระหนักว่า จะต้องได้รับการปฏิบัติอย่างเสมอหน้า และอย่างมีศักดิ์ศรี
การต่อสู้ของคนจนได้ทำให้สังคมเห็นว่า การแก้ปัญหาคนจน เป็นสิ่งเดียวกันกับการสร้างและจรรโลงประชาธิปไตยจากฐานราก เพราะความทุกข์ยากของคนจน ล้วนเกิดจากความจนอำนาจ ที่จะเผชิญหน้ากับการรุกราน แย่งชิงและทำลายสิ่งที่เคยเป็นถิ่นฐาน รากเหง้า ปากท้อง ลำแข้ง และศักดิ์ศรีของเราทั้งสิ้น
การต่อสู้ของคนจนยังทำให้สังคมเห็นว่า สังคมจะต้องมีทิศทางของระบบเศรษฐกิจที่ผู้คนได้กินอิ่มนอนอุ่นอย่างเสมอหน้า การสร้างและฟื้นฟูเศรษฐกิจชุมชนจะเกิดขึ้นได้ด้วยเจตนารมณ์ของ วนิดา ตันติวิทยาพิทักษ์ ที่จะต้องพิทักษ์ความอุดมสมบูรณ์ของฐานทรัพยากรอันเป็นฐานชีวิตของผู้คน
กรณีเขื่อนปากมูน ซึ่งสร้างหายนะให้แก่ธรรมชาติและชุมชนแห่งนี้ เจตนารมณ์ของวนิดา ตันติวิทยาพิทักษ์ อันเป็นเจตนาเดียวกันกับพี่น้องชาวปากมูน ก็คือการเปิดเขื่อนถาวรเพื่อฟื้นฟูสภาพนิเวศของลุ่มน้ำและฟื้นความสุขของชาวชุมชนให้กลับคืนมา
ชีวิต และความใฝ่ฝันของ วนิดา ตันติวิทยาพิทักษ์ จึงเป็นเนื้อเดียวกับเจตนารมณ์ของชาวบ้าน และสามัญชนธรรมดาๆ ซึ่งเธอได้ร่วมต่อสู้กับพี่น้องคนจนจนกระทั่งจากไป พวกเราจึงขอประกาศร่วมกันว่า จะสืบสานอุดมคติของเธอตลอดไป
ประชาชนต้องกำหนดอนาคตของตนเอง
ประชาชนต้องเป็นพลังการเปลี่ยนแปลงสังคม
ประชาชนทั้งผองต้องสามัคคีกัน